De Vier Nobele Waarheden en Anatta in het dagelijks leven

Het is interessant om regelmatig te reflecteren bij ‘lijden/stress/ongemak’ of er ook ‘onnodig’ lijden is voortkomend uit verlangen of afkeer. De tweede pijl die ik toelicht in de Eerste Nobele Waarheid.

Willen we iets bereiken dat (nog) buiten onze mogelijkheden ligt?

Willen we iets vasthouden (denk aan een situatie, bezit, persoonlijkheden, fysieke omstandigheden, mentale omstandigheden, etc) dat van ons weg dreigt te gaan of al bij ons weg is?

Of de andere kant van dezelfde medaille: Willen we de dingen anders dan ze zijn? Willen we iets niet, dat we wel op ons bordje krijgen?

Als dat zo is ga dan na wat voor invloed dit op je heeft in alle aspecten.

Heb hier geen oordeel over, maar bekijk het als het ware van bovenaf, met mildheid, met een innerlijke glimlach.

Vervolgens kun je ook het Achtvoudige pad bij langsgaan en inzicht proberen te krijgen in hoe het ‘lijden’ dat zich heeft aangediend zich verhoudt tot het Achtvoudige pad.

Door dit te doen krijg je inzicht. Onder meer in welke verlangens heilzaam zijn en welke niet.

Een uitspraak die volgens mij van Nisargadatta afkomstig is: “De meeste mensen handelen vanuit verlangen en afkeer. Verlichte mensen handelen vanuit wijsheid en liefde.”

Ik toets mijn gedrag en overtuigingen hier regelmatig aan.

Reflecteren op ‘Niet zelf’ en ‘Non-dualiteit’

Voor mij is niet-zelf en non-dualiteit een zienswijze. Je kunt inzoomen en uitzoomen. Ingezoomd zit je volledig in de relatieve waarheid, uitgezoomed kijk je meer van bovenaf. Zie je de dingen zoals ze werkelijk zijn en zit je niet meer midden in het verhaal. Vanuit dit perspectief vervalt de identificatie met datgene wat we vaak voor ‘zelf’ aanzien.

Vandaag diende mij via Facebook een mooie quote aan (niet voor niets denk ik dan maar): Effort is the key in the relative; Effortlessness is the key to the absolute.

Deze quote is heel treffend. Zodra er inspanning is, dan is er spanning. Ga dit maar voor jezelf eens na.

Om vanuit het absolute perspectief te kunnen leven heb je ook inzicht en vertrouwen nodig.

Als er een diep vertrouwen is, dat alles o.k. is zoals het zich ontwikkeld (ook indien onprettig voor ‘jezelf’), dan kun je zonder echte inspanning/inzet door het leven. Moeiteloosheid is dan het sleutelwoord.

Vaak hebben we de overtuiging dat we alles moeten controleren om gelukkig te kunnen zijn. Het vergt uiteraard vertrouwen om dit ook los te kunnen laten.

Dat wil niet zeggen dat je niets doet. Maar je ziet meer dat het als vanzelf gebeurt. De doener verdwijnt.

Een mooie aflevering van Mooji (een inspirerende meester uit de Advaita stroming) die je via iTunes kunt luisteren: https://itunes.apple.com/nl/podcast/satsang-with-mooji/id1134425259?mt=2&i=1000375944093

Hier zie je ook veel andere afleveringen van Mooji staan. Zelf beluister ik regelmatig Podcast afleveringen van Mooji.