Van “doodvonnis” naar “levend wonder”.
Gastblog door Vincent Sanders
Mijn vader Wout Sanders veranderde van terminale kankerpatiënt met een levensverwachting van 3 maanden naar een mirakel dat 5 jaar later ‘gewoon’ gezond en gelukkig leeft. “Een wonder” noemt de medische wereld het. Toch wordt er door medici niet gekeken naar de stappen die Wout heeft genomen om te zijn waar hij nu is. Ondanks miljoenen mensen met kanker die zoeken naar een manier om te genezen, wordt Wout zijn manier niet onderzocht of onder de aandacht gebracht. Wat kunnen we leren van een man die zijn ziekte en doodvonnis transformeerde naar een ontdekking van zelfhelende krachten?
Mijn naam is Vincent en 5 jaar geleden werd er bij mijn vader Wout uit Utrecht kanker geconstateerd. Prostaatkanker met uitzaaiingen in lymfe, botten en organen. Artsen waren het erover eens: mijn vader zou nog 3 maanden te leven hebben. Bestrijding had geen zin meer, het enige wat ze konden proberen was de groei van de tumoren 1 a 2 jaar remmen met een hormoon therapie.
Na de start met hormonen en 1 maand Thailand met de familie werd ons verteld dat de hormonen werkten. De groei van de kanker werd vertraagd en Wout zou nog 1 of met veel geluk 2 jaar leven. In deze periode hebben wij kennis gemaakt met de helende levensfilosofie en training van Rainbow Tai-Chi & Chi-Kung. Het was te danken aan mijn vriendin Helen die als eerste besloot haar leven om te gooien. Ze verhuisde naar de Rainbow Tai-Chi school in Engeland om daar op traditionele manier Rainbow Tai-Chi Chi-Kung te leren. Via Helen kwam ik in aanraking met deze leer over onder andere balans, gezondheid, zelfgenezing en geluk.
Voordat mijn vader ziek werd vond ik mijzelf gezond omdat ik iedere ochtend naast mijn boterham een sinaasappel uit persten om deze na mijn koffie achterover te slaan. Ook at ik ’s avonds vaak sla naast mijn avondmaal. Roken, drinken, drugs in het weekend, drukke baan en snel leven in Utrecht en Amsterdam was mijn versie van ‘gebalanceerd leven’. Voor ontspanning liet ik mij 3 keer per week afbeulen in een Thai-box gym door afgetrainde killers om lekker voldaan (soms met een blauw oog en een mank been) thuis te komen. Ik was altijd druk bezig zodat ik geen tijd had mijn emoties te voelen. Gewoon altijd positief zijn, lachen, feesten, werken en doorgaan was mijn motto. Lang leven de lol, je leeft maar 1 keer (YOLO)!! Tot mijn vader plotseling kanker kreeg…
Ik werd wakker geschud. Ik kwam erachter dat mijn opa ook aan kanker overleden was met dezelfde symptomen als mijn vader. Uitgezaaide prostaatkanker naar lymfe en botten. Mijn vader had deze ziekte ‘geërfd’. Ik besefte dat ik de volgende zou zijn in de lijn van mijn vader…maar hoe zou ik dit lot ooit kunnen veranderen? Ik koos om me te gaan verdiepen in Rainbow Tai-Chi & Chi-Kung. 9 maanden nadat Helen naar Engeland was afgereisd besloot ik hetzelfde te doen. Ik voelde dat ik meer wilde leren over de Chinese & Taoïstische manier van zelfgenezing en in Engeland vonden wij een echte Chinese Taoïstische Tai-Chi Meester. Een directe afgezante in de familie linie van authentieke Chinese grootmeesters van Tai-Chi, Chi-Kung en Chi healing. Vanaf hier begon een avontuur dat tot op de dag van vandaag aan het ontvouwen is.
Taoïstische Tai-Chi Master Choy is de oprichter van het “Chi self-healing center” en de “Rainbow Tai-Chi school” in Engeland. Ik besloot te verhuizen naar de school om samen met Helen op traditionele manier te gaan leren als 1 van zijn studenten.
Een wereld ging voor mij open in een totaal nieuw onderwijssysteem. Ik leerde oefeningen die mij meer balans gaven op emotioneel, fysiek, mentaal en spiritueel gebied. Ik maakte kennis met mijn innerlijke wereld en mijn 4 lichamen. 4 lichamen? Ja, je leest het goed… ik kende alleen mijn fysieke en mentale lichaam en besefte nooit dat ik ook een emotioneel en spiritueel lichaam heb. Ik leerde ook dat kanker, eigen cellen van het lichaam zijn, die het lichaam zelf aanvallen. De kankercellen zijn zich niet bewust van het feit dat ze zichzelf (het eigen lichaam) aanvallen. Daarom worden het ‘kwaadaardige kankercellen’ genoemd. Ik vroeg me af hoe het kwam dat mijn vader die altijd ‘gezond’ leefde, vrolijk was en veel sportte nou plotseling deze ongeneeslijke vorm van kanker had gekregen?
In de Rainbow Tai-Chi lessen en training vond ik het antwoord op mijn vraag. Het begint bij het emotionele stuk (emotionele lichaam), het hart. Hoe voel ik mij ten opzichte van mijzelf? Val ik mijzelf aan met oordelen, hardheid, over-perfectionisme, vergelijking met anderen, minderwaardigheid, frustratie en/of zelfhaat? Ondermijn ik mijzelf van binnen met deze gevoelens en ren ik er vervolgens voor weg door te drinken, roken, blowen, drugs, seks of extreem veel sporten? Voor mij was het antwoord “ja” op al deze vragen…
Ik was mijn hele leven voor mijn gevoelens aan het vluchten…Ik had een minderwaardigheidscomplex, was angstig, gefrustreerd en diep van binnen ongelukkig in mijn relaties, werk en opleiding. Alles wat ik deed stond in het teken van het negeren/onderdrukken van deze diepe negatieve gevoelens. Ik was een meester in het ontsnappen, vandaar dat ik altijd een druk mannetje was. Vrienden noemde mij “ADiHiDidi” omdat ik altijd zo druk was. Stiekem was de reden om maar nooit te hoeven voelen wat er diep van binnen nou echt in mij omging.
Tot mijn grote verbazing zag ik hetzelfde patroon van emotionele onderdrukking bij mijn vader…Na 57 jaar was de emotionele pijn er fysiek uitgekomen bij hem. De spanningen/stress die er op emotioneel gebied niet uit werd gelaten manifesteerde zich fysiek. Bij mijn vader in de vorm van kanker.
Nu kan jij je afvagen of jij jezelf wel eens aanvalt van binnen? Onderdruk je je gevoelens? Of veroordeel je jezelf en ben je enorm hard voor jezelf? In Rainbow Tai-Chi leerde ik dat je gezondheid dan gevaar loopt. Kanker kan een fysieke uiting worden van jarenlange emotionele onderdrukking van je hart en hardheid naar jezelf. Door emoties te onderdrukken beïnvloedt je jezelf tot op celniveau.
Je infiltreert je eigen cellen met je emoties. Als jij met jou bewustzijn jezelf van binnen aanvalt zullen jou cellen op den duur zichzelf aan gaan vallen…Dit gebeurt van binnen dus niemand die dit ziet, totdat het fysiek tot uiting komt maar dan is het vaak al te laat…Niemand die dit interne proces voor jou kan veranderen behalve jij zelf! Als je jezelf intern toespreekt met een harde sarcastische of zelf hatende stem werkt dit door tot in iedere cel van je lichaam. Ik leerde dat Iedere cel in mijn lichaam luistert en voelt wat ik voel in ieder moment.
Rainbow Tai-Chi leerde mij dit destructieve proces om te keren. In plaats van emoties te onderdrukken laat ik ze eruit. In plaats van mijzelf te veroordelen en hard te zijn intern, leren wij acceptatie, liefde en waardering voor onszelf te creëren en te groeien om deze vervolgens dagelijks door ons emotionele, fysieke, mentale en spirituele lichaam te laten stromen. “Chi” betekent levenskracht en iedere Rainbow Tai-Chi oefening richt zich op het laten stromen van deze levenskracht door onze 4 lichamen. Chi heeft helende eigenschap voor de cellen in ons lichaam en dit is waar mijn vader veel genezing door heeft ervaren.
Sinds wij dagelijks Rainbow Tai-Chi zijn gaan trainen overwon Helen onder andere haar depressies en eetprobleem, ik overwon mijn verslaving aan blowen, drugs, roken en feestjes en mijn vader ging ook voor goud. Naast de medicatie die het ziekenhuis voorschreef heeft hij zijn dieet aangepast en is dagelijks Tai-Chi en Chi-Kung gaan trainen. Zijn dieet bevat een mengeling van zo’n 20 verschillende groenten en kruiden.
Wout begon met iedere dag 5 minuten, toen 10 en steeds nam hij een klein stapje erbij. Hij traint nu dagelijks in het Bos en is zo’n 3 a 4 uur bezig. Het bos is de plek waar de magie plaatsvindt. Hij gebruikt bijvoorbeeld het “Thanking Process”. Dit is een oefening gecreëerd door Master Choy en richt zich op de genezende kracht van dankbaarheid. Mijn vader bedankt bijvoorbeeld alle cellen in zijn lichaam, zelfs de kankercellen bedankt hij omdat ze hem leren over gezondheid en genezing. Vanuit acceptatie laat hij het gevoel van dankbaarheid door zijn hele lichaam stromen. Dit is 1 van de Rainbow Tai-Chi oefeningen die Wout doet om zichzelf te genezen.
De oefeningen zijn als ‘tools’ die kunnen worden gebruikt in het dagelijks leven, ze zijn praktisch en gebaseerd op principes uit de natuur.
Heb je bijvoorbeeld ooit een boom die een tak afbreekt bij de apotheek gezien voor pijnstillers en medicijnen? Ik tenminste niet en in Rainbow Tai-Chi gaan we uit van onze natuurlijke kracht om onszelf te genezen, zoals de natuur ons overal laat zien dat dit mogelijk is. Zelfs paarden die kanker hebben zoeken en eten instinctief bepaalde kruiden waarmee ze helpen zichzelf genezen. De natuur is er echt om ons te helpen en wij zijn natuur!
Na jaren dagelijkse training leeft Wout nog en heeft vanuit medisch perspectief het onmogelijke gedaan. Scans hebben aangetoond dat de tumoren in zijn lichaam zijn verschrompeld, sommige zelfs verdwenen. Artsen vragen zich af wat zijn geheim is, dit hebben ze nog nooit gezien! Iemand die zomaar de kanker terugdringt, iets wat de medicijnen die hij kreeg niet kunnen werd ons verteld. Het resultaat is dat hij nu, 5 jaar later tegen alle verwachtingen in gezond en gelukkig is!
Ik ben enorm trots op het genezingsproces van mijn vader en heb hem daarom geïnterviewd. Ik hoop dat hij een voorbeeld kan zijn voor mensen met een vergelijkbare situatie. Het is nooit te laat om te beginnen! Onderaan dit artikel kan je het interview met wout lezen.
Verder besloten Helen en ik in 2012 ons leven toe te wijden aan deze levenskunst genaamd Rainbow Tai-Chi-Chi-Kung. Wij zijn sindsdien totaal getransformeerd en na intense training in Engeland zijn we nu zelf gecertificeerde trainers. Rainbow Tai-Chi heeft ons geholpen depressie en verslaving te overwinnen. We zijn verliefd geworden op deze filosofie en het heeft niet alleen onze relatie maar zelfs ons leven gered! Onze missie is om dit te delen met de mensen die geïnteresseerd zijn. We geven workshops voor beginners en gevorderden en iedereen zal op zijn eigen manier baat hebben bij de training, het enige wat je nodig hebt is openheid om iets nieuws te leren.
Beoefenaars ervaren verder verlichting van chronische pijn, verbeterde balans, meer focus, versterkt immuunsysteem, betere omgang met stress, overkomen van angst, verlaagde bloeddruk en voelen zich gelukkiger.
De eestvolgende workshops zijn op:
11 Maart in Utrecht
12 Maart in Budel
Voor vragen en/of inschrijvingen neem contact op met:
Vincent: 06-30922273 – [email protected]
Interview met Wout Sanders over zijn ziekte en genezing:
“Het is niet echt een strijd geweest, het was eerst acceptatie van dat ik uitgezaaide prostaatkanker had. Dat is de eerste fase, voordat je kunt strijden moet je het eerst accepteren. Zolang je niet accepteert dat je hierin terecht bent gekomen kun je er ook niet tegen strijden. Tenminste, je kan er wel tegen strijden, maar als je het niet accepteert kan je het niet winnen. Die acceptatie duurde wel 1,5 jaar.
Ik was intussen 15 kilo aangekomen en ik werd steeds zwaarder tot er een knopje om ging. Na 1,5 jaar is de volledige omwenteling gekomen. Ik heb die tijd nodig gehad om het te accepteren. Daarna kon ik de strijd tegen uitgezaaide prostaatkanker beginnen.”
Hoe kwam je erachter dat je kanker had?
“Ik kon niet meer staan van de pijn. Ik kon mijn been niet meer over de stang van mijn fiets krijgen. Ik dacht eerst dat ik last had van mijn rug omdat mijn schoenen te oud waren. Ik dus allemaal nieuwe schoenen kopen, maar dat hielp niet. De pijn bleef dus ik ben naar de dokter gegaan voor een bloedonderzoek. Aan het einde van het bloedonderzoek belden er wel 5 verschillende doctoren dat ik gelijk naar het ziekenhuis moest omdat ze een hoge PSA hadden gevonden in mijn bloed. De huisarts gaat niet verder dan 200 en ze hadden bij mij een PSA waarde van 4500 gevonden… Ik moest meteen naar het ziekenhuis want een normale PSA is tussen 0 en 4. Het was zelfs voor iedereen in de medische wereld een shock om iemand met zo’n hoge PSA waarde binnen te zien komen.
Ik weet nog dat ik onder een scan ging in het ziekenhuis. Toen ik daar was belde de dokter naar een andere dokter en die zei: “laat hem maar over 2 weken terug komen”, toen zei de dokter “maar hij heeft een PSA van 4500”. Toen kon ik ineens meteen terecht! Ik ging onder de scan en zag dat alle doctoren bij elkaar kwamen in een zaaltje naast mij om naar de foto van mijn uitslag te kijken. Het gebeurt niet zo vaak dat er iemand met zo’n ver gevorderd stadium en uitzaaiingen gewoon het ziekenhuis in komt wandelen. Ik moest meteen reinigingspillen slikken voor 2 weken, maar toch was de PSA opgelopen naar 4700.
Toen hebben ze een biopten gemaakt, ze gingen met een apparaatje in mijn achterste en namen 9 kleine hapjes uit mijn prostaat. Hier kunnen ze de structuur van de kanker zien, de Glason waarde heet dat. Die was 4+4 en dat is een bepaalde waarde van agressiviteit, deze was ook hoog.
Zo kwam de arts tot de conclusie dat ik nog 3 maanden te leven had. Als je die mededing krijgt weet je echt niet wat je moet doen. Ik moest het eerst zelf verwerken. Je kunt wel gelijk allemaal dingen gaan eten en oefeningen doen maar dat heeft geen zin, ik moest het eerst doorleven. Gelukkig heb ik die tijd gekregen om het te doorleven en te accepteren.”
Hoe voelde jij je toen je dit hoorde?
“Ja heel onwezenlijk, ik voelde de tijdelijkheid van het leven en Ik moest ‘s-nachts huilen in bed want ik wilde niet dood. Ik had het gevoel dat ik nog zoveel wilde doen. Ik wil niet bij mijn zoon weg, niet bij mijn vrouw weg ik wilde niet bij de wereld weg. Dit heeft het vuur en de strijd in mij aangewakkerd.”
Hoe voelde het voor je, voordat je kon accepteren dat je kanker had?
“Ja…ik wist niet wat ik moest doen en zat vast in een soort onzekerheid en onwetendheid. Hierdoor ben ik erover gaan lezen en kwam erg veel te weten over voeding. Wat je wel en niet moest eten, stoppen met alcohol en geen vlees, kurkuma nemen en heb alles wat ik las toegepast op het gebied van voeding. Verder las ik dat je minstens 10 uur per week moet bewegen. Zo ben ik bij Tai-Chi, Chi-Kung en Zhineng Chi healing terecht gekomen. Ik heb bepaalde oefeningen geleerd en ben naar het bos gegaan om de oefeningen te doen. Ik voelde dat er in het bos meer voor mij te vinden was dan thuis. Dit voelde zo goed dat ik vanaf toen iedere dag naar het bos ging om mijn oefeningen te doen.
Ik fiets naar het bos en begin met wandelen, tijdens het wandelen laat ik alles los en breng energy naar mijn hart. Ik voel gewoon dat mijn hele lichaam energie nodig heeft dus als ik door het bos loop is het alsof mijn handen de energy van het bos naar mijn lichaam brengen. Daar ben ik mee begonnen en toen ben ik door mijn zoon Vincent nog meer Rainbow Tai-Chi oefeningen erbij gaan doen. Iets wat ik bijvoorbeeld altijd doe is alle cellen in mijn lichaam bedanken, dit combineer ik met een beweging en ik adem diep in. Dit voelt als een reinigende ademhaling. Dit doe ik iedere dag.
Dan ga ik naar een boom, deze boom voelt als mijn vriend en ik ga met mijn rug tegen de boom staan en vraag aan de boom of hij mijn ruggengraat net zo sterk wil maken als zijn stam. Uit de scan was gebleken dat ik een grote tumor had in mijn nekwervel, deze is nu helemaal weg! Ik had uitzaaiingen door mijn hele lichaam, ik was een soort kerstboom en alle tumoren waren ver van de oorsprong in mijn prostaat. De kanker was helemaal omhoog gegaan tot in mijn nekwervels en die is nu dus helemaal genezen! Ik bedank die boom heel erg voor deze steun! Je kunt zeggen “Er zijn toch veel meer bomen” maar ik heb deze boom uitgekozen als vriend! Ik ga met mijn hakken en rug ertegenaan staan als ik erlangs kom en verbind op die manier.
In principe hoef je niets tegen een boom te zeggen. Hij voelt en weet al wat er aan de hand is als je ertegenaan gaat staan. Ik ervaar dit als een enorme steun. De kanker zat echt overal en ik had nog maar drie maanden te leven dus dan stel je je open voor nieuwe dingen.”
Kon je het geloven toen verteld werd dat je nog 3 maanden had?
Ja ik geloofde eerst wel wat ze tegen mij zeiden. Ik twijfelde helemaal niet aan wat ze zeiden. Ik was mij bewust van de situatie en als je iets hoort waar je nog nooit van gehoor hebt dan kan je daar ook niet echt mee omgaan. Vooral als je hoort dat het je dood betekent. Daar kun je maar niet zo even mee omgaan. Ik voelde dat ze gelijk hadden omdat ik bijna niet meer kon staan, bijna niet meer kon bewegen, bijna niet meer kon lopen en liggen dus ja die uitslag die begreep ik. Ik had in het begin helemaal niet het gevoel dat ik het om zou kunnen keren.
Wanneer ging je geloven dat je dit om zou kunnen keren?
“Ik las over een man die een hersentumor had. Hij heeft een onderzoek gedaan naar allerlei kanker soorten en daar heb ik van alles van opgepikt. Veder is er een dokter in Nederland die hetzelfde heeft als ik en die heeft het altijd over de 5 B’s. Hij zegt als je uitgezaaide kanker hebt moet je je aan de 5b’s houden. Namelijk bewegen, bewegen, bewegen, bewegen en bewegen!
Nu heb ik dat bewegingsproces ingevuld met wandelen, Rainbow Tai-Chi, Chi-Kung en Zhineng-Chi-Kung oefeningen en staande meditatie. Sinds ik deze trainingen ben gaan doen werd ik strijdbaar en ik merk nu nog steeds dat ik strijdbaar ben. Ik leer de oefeningen steeds beter en ik ben steeds gemotiveerder om dieper te gaan en meer te leren. Als ik hoor dat iemand iets verschrikkelijks heeft met kanker, dan is dat voor mij enorme motivatie voor een extra oefeningetje in het bos. De genezende kwaliteit van het bos werkt ook enorm op mij in. Ik vind er ook enorme troost in het bos, dat krijg ik daar gewoon.
Ik had voordat ik de laatste scan had, een mooie ervaring. Ik was met mijn oefeningen bezig en toen kwam het gevoel van het bos bij me. Ik voelde dat het bos mij aangaf dat alles goed was met mij. Het kwam niet via mijn hoofd maar echt via mijn gevoel binnen! Een gevoel dat ongeveer 10 seconde duurden, echt zo’n gevoel van WAUW!!
“Het klinkt heel gek maar de kanker heeft mij toch heel veel gebracht. Het heeft mijn leven verrijkt en dat vind ik echt super.”
Hoe heeft kanker je leven verandert?
“Ik ben dus helemaal op de natuur gericht. Daarvoor was ik ook op de natuur gericht maar niet open voor de natuur. Ik liep met mijn eigen gedachten door de natuur “Ik moet dit nog doen, ik moet dat nog doen”. Het rook wel lekker maar nu kan ik alles opnemen wat ik zie en hoor. Details die nu in mijn leven zijn gekomen zie ik, kleine dingen die zo ongelofelijk mooi zijn zie ik nu. Voorheen zag ik het ook, maar nu zie ik de betekenissen van alles wat zo dicht bij me is. Ik merk wat een verschil er is tussen de stad en het bos. In het bos is zoveel rijkdom, als ik bijvoorbeeld langs een rivier loop voel ik zoveel rijkdom die ik voorheen gewoon niet voelde. Ik zou nu het liefst naar het bos gaan om in die rijkdom te zijn, die rijkdom zit ook in jezelf maar het is als een eindeloze bron die je tot je neemt.”
Hoe ben je tot dit bewustzijn gekomen?
“Ik merk dat ik door de Rainbow Tai-Chi en Chi-Kung met het wandelen veel meer contact heb met mijn omgeving. Alsof ik de zachtheid en schoonheid van alles voel zonder te kijken en zonder te horen. Ik voel het gewoon en dat is zo waardevol voor mij. Ik kan gewoon naar het bos gaan maar ik kan het tegenwoordig ook gewoon nu hier voelen, maar ik vind het extra fijn in de natuur.”
Wat zijn de dingen die volgens jou hebben bijdragen aan het feit dat je na 5 jaar nog leeft en gezond bent?
“De Rainbow Tai-Chi-Chi-Kung oefeningen, de 8 oefeningen van Master Choy en de Zhineng en Chi-Kung oefeningen. Die zorgen dat ik mij helemaal opgeladen voel als ik thuiskom. Er hoeft verder niks meer te gebeuren. Ik doe oefeningen naast de rivier in het bos, ik wil het liefst gewoon de hele dag doorgaan maar op gegeven moment moet je toch naar huis! De Tai-Chi, Chi-Kung die horen nu bij me als mijn ademhaling. Ik zou niet meer zonder kunnen, ik heb het gevoel dat deze oefeningen en de energy de kanker helemaal blokkeert. Uit onderzoek is gebleken dat de tumoren verschrompeld zijn en in diepe slaap zijn. Dit komt niet alleen door de beweging maar ook door de Chi, door de meditatie en het goede gevoel dat het mij geeft.
Ik was mij nooit bewust van de kracht van de Chi (levenskracht) maar het is nu gebleken hoe krachtig de Chi is. Je moet natuurlijk wel geloven dat het werkt. Als je het gewoon maar doet heeft het geen zin. Ik moet ook nog veel meer leren om echt van binnenuit te bewegen en ik heb nog heel veel te leren. Ik ben nog lang niet klaar en dat vind ik helemaal niet erg! Ik vind het veel te fijn om bij de Chi te zijn!”
Hoe reageerden de dokters toen jouw uitslag zo goed was na 5 jaar terwijl ze jou 3 maanden gaven?
“De eerste drie maanden zijn we naar Thailand geweest. Toen was de PSA van 4500 naar 55 gegaan. Het was bij een dokter van 63 met veel ervaring en hij had dit nog nooit gezien dat het zo gezakt was. Hij zij knalhard wat er aan de hand was toen hij de uitslag gaf. Hij zij “ga maar even zitten want dit is de slechtste uitslag die er bestaat, dit heb ik nog nooit meegemaakt. Je moet stoppen met werken, geen stress en doen waar je zin in hebt.” Toen ben ik met mijn familie naar Thailand gegaan voor een maand en daarna is de PSA toch gezakt naar 55! Onbewust zorgde mijn wil om te leven ook dat de PSA zakte volgens mij. De doctoren vonden het bijzonder dat mijn PSA gezakt was maar nu met het recente botonderzoek blijkt dat het helemaal verschrompeld is! Dit vinden de dokters een wonder! Dat de situatie zo is, temeer omdat 60% van de mensen met kanker na 4 jaar overleden is en ik ga nu mijn 6e jaar in. Vorige week hebben ze voor het eerst gevraagd wat ik nog meer doe.
Ik heb ze over voeding verteld en Tai-Chi-Chi-Kung en ze hebben alles genoteerd. Ze blijven wel aan de oppervlakte merk ik, terwijl ze toch heel veel zouden kunnen leren van deze oefeningen en de manier waarop het bij mij gegaan is…
Er was een man die naar mij schreef omdat hij ook uitgezaaide prostaatkanker had. Hij vroeg wat ik allemaal deed omdat mijn waardes gedaald waren. Ik schreef hem een brief van wat ik allemaal deed, toen kreeg ik een bericht terug “aan die hobby kan ik niet beginnen”.
3 maanden later was hij dood…Ik snap niet waarom de medische wetenschap er niet meer aandacht aan besteed? Misschien hebben ze er geen tijd voor? Er gaat nu wel iets rinkelen bij de doctoren. Ze vragen zich af hoe het kan. De basis is volgens mij de Tai-Chi, Chi-Kung en Zhineng Chi healing en het staan. Het maakt je zo krachtig en is echt een super medicijn. Een super natuur medicijn.”
Wat zou je willen zeggen tegen mensen die terminaal zijn en die nu misschien in de positie zitten waar jij ook in zat?
“Zet niet de hakken in het zand, probeer te accepteren wat je hebt dan ben je al heel ver. Als je er tegenin gaat dan accepteer je het niet en kan je ook niet aan de genezing beginnen. Het kunnen accepteren verandert je visie op het leven. Door Rainbow Tai-Chi en Chi-Kung te leren wordt acceptatie groter en wordt het een soort totaalpakket. Je wordt losser gemaakt door de oefeningen en de acceptatie die de oefeningen erbij brengen zorgt voor een snelle weg naar genezing. Maar als je geblokkeerd blijft is er geen opening naar genezing. De oefeningen openen je voor genezing en met de natuur samen ben je sterker als Mohammed Ali haha!
Die energy die is voor iedereen beschikbaar. Die was er 1000 jaar geleden, tienduizend jaar geleden, honderdduizend jaar geleden en is onaantastbaar. Wij kunnen als mens deze energy gebruiken zoals de oermens dit deed en over een miljoen jaar is deze energy er nog steeds. De energy is er voor ons en het is zonde om de energy niet te gebruiken en gewoon links te laten liggen. Het is als een kachel en je doet er niks in, wat doe je met een houtkachel? Je doet er hout in en dan word je lekker warm. Zo zie ik de oefeningen ook, de natuur heeft de energy en de Tai-Chi en Chi-Kung brengen mij in de energy om te genezen.
Mensen moeten hier meer gebruik van maken! Niet alleen zieken maar ook mensen die vast zitten. Als je namelijk los bent en lekker doorstroomt word je ook niet ziek. Het is als een rivier, als je een dijk bouwt kan het water niet doorstromen, dan krijg je andere vegetatie en blokkades en dat is niet goed voor de rivier. Zo is het met je lichaam ook en ik geniet echt van die doorstroming, ik geniet er zo erg van dat ik gewoon niks anders meer wil doen.
Het is een paradox, ik had liever geen kanker gehad maar ik heb heel veel gekregen wat ik heel erg fijn vind door de kanker. Zoals nu zie ik die boom daarbuiten wapperen en die langzame beweging is gewoon super, daar geniet ik nou echt van”
Gastblog door Vincent Sanders
