Leven vanuit overgave, vertrouwen op het ontvouwende

Vertrouwen op het ontvouwende

Je weet niet wat je morgen te wachten staat, ondanks onze inspanningen om bepaalde voorwaarden te scheppen. Je kunt dit met vertrouwen tegemoet zien, of angst en weerstand hebben voor wat er mogelijk gaat gebeuren. Om tot meer vertrouwen te komen is het belangrijk te beseffen dat, hoewel je misschien wel achter het stuur zit,  je niet kunt bepalen wat er op je pad komt.
Als de dingen anders dreigen te gaan dan gewenst, is het vaak niet de beste weg om vanuit weerstand, krampachtig het een andere kant op proberen te laten gaan. Integendeel, weerstand op dat wat er is maakt dat we niet helder zijn en dat leidt dikwijls weer tot handelingen die niet bevorderlijk zijn.

Als er daarentegen aanvaarding is van datgene dat er in het huidige moment is, en we ons niet verliezen in het verhaal over wat er ‘mogelijk staat te  gebeuren’, kunnen we helder kijken. Dan blijven we evenwichtig en gelijkmoedig. Vanuit deze basis kunnen ieder moment weer met overgave en vanuit wijsheid en liefde handelen naar het volgende moment. Dat is vertrouwen op het leven zoals het zich ontvouwd.

Voorbij goed en fout

In mijn meditatielessen heb ik onlangs de zin ‘dat ik mag vertrouwen op het ontvouwende’ verwerkt in een meditatie gericht op gelijkmoedigheid. Ik merkte dat dit bij enkelen tot vragen leidde. Iemand vroeg mij na de les “hoe kun je nu vertrouwen op het leven terwijl er zoveel verschrikkelijke dingen gebeuren?”.
Het is hierbij goed om te bedenken dat er niet mee wordt bedoeld dat we alles maar goedkeuren. Naast prachtige gebeurtenissen, gebeuren er hele pijnlijke en verschrikkelijke dingen. Met ‘vertrouwen op het leven’ wordt niet bedoeld dat je passief wordt en niet bijdraagt aan een beter leven, of een betere wereld. Het gaat meer over aanvaarding van datgene wat er in het huidige moment is en dat we beseffen dat we maar moeten zien wat het leven ons brengt, terwijl we wel juiste intenties zetten en ‘juist handelen’ vanuit wijsheid en liefde.

Let wel dat er een verschil is tussen ‘het gaat zoals het gaat’ en ‘het gaat zoals het moet gaan’. Bij deze tweede zin gaan we uit van een hoger plan. Dat alles goed is zoals het gaat, ook al kunnen we dat zelf niet begrijpen. Voor mij voelt de eerste zin meer als waarheid. Dat alles gaat zoals het gaat. Dan stappen we uit het verhaal en de oordelen. Dan gaan we voorbij aan goed of fout.

Het gaat dan simpelweg zoals het gaat.

Iedereen heeft zijn of haar pad daarin te bewandelen en krijgt onvermijdelijk te maken met meerdere Wereldse Winden; lof en blaam, succes en falen, plezier en pijn, roem en onderdrukking. Als we leren hier minder reactief op te zijn, ons minder laten meeslepen door onze emoties door het ontwikkelen van opmerkzaamheid en gelijkmoedigheid, dan kunnen we ons leven meer moeiteloos, vanuit overgave leven.

Oplossen in het Zijn

Uiteindelijk is het zelfs nog de vraag in hoeverre er een ‘ik’ is die achter het stuur zit. In welke mate is er een vrije wil om naar links of rechts te sturen? Als we werkelijk zien hoe alles actie en reactie is, dat alles een uitkomst van het voorafgaande is, dan doorzien we ook de illusie van datgene wat we veelal voor een ‘ik’ aanhouden en keuzes kan maken. Dan zien we in dat alles een spontaan proces is waaraan we ons volledig kunnen overgeven. Dan is het werkelijk mogelijk om het huidige moment te aanvaarden en van daaruit met overgave ons te ‘laten handelen’.

Door meditatie en bewustwording is het mogelijk om steeds sneller en vaker uit het verhaal te stappen. Uit het ‘ik-persoontje’. Om je over te geven, je te laten oplossen in het Zijn. Zonder iets te hoeven weten over een hogere macht of een hiernamaals.

Het hele universum ontvouwt zich moeiteloos

“Effort is key in the relative, effortlessness is key in the absolute”

Alles in het universum gaat moeiteloos. Het gebeurt vanzelf. Planeten bewegen moeiteloos en ook de mieren leven moeiteloos.

Maar mensen ervaren het meestal niet moeiteloos doordat we veelal leven vanuit angst en andere weerstanden. De mens is gezegend met gedachten, en tegelijkertijd zijn deze gedachten juist hetgeen dat ons uit de realiteit haalt.  Gedachten maakt dat we oordelen in goed en fout, dat we het verleden herbeleven en fantaseren over de toekomst. Een dier dat door een ander dier hogerop in de voedselketen wordt achterna gezeten heeft na het overleven van de aanval geen oordeel over het andere dier. Een hert dat door een wolf achterna wordt gezeten maakt niet een heel verhaal over deze specifieke wolf. Ook zal het hert niet in gedachten de situatie keer op keer herbeleven, waardoor het hert de hele toestand emotioneel herbeleeft en daarmee een trauma in stand houdt. Het vindt zichzelf geen slachtoffer en blijft niet vastzitten in het verhaal. Ook leeft het niet vanuit angst voor de toekomst, hooguit zal het intuïtief zich minder snel in een kwetsbare situatie begeven.

Mensen kunnen leren zich minder te identificeren met hetgeen dat is gebeurt. We kunnen leren om meer te leven vanuit vertrouwen door het opdoen van wijsheid via kennis en inzichten uit directe ervaring. Door steeds vaker op te merken wanneer we wakker zijn of slapen. Op te merken of we in het moment, in de realiteit leven. In plaats van in de illusie vormgegeven door onze gedachten.

In dit blogartikel ga ik dieper op in de absolute realiteit versus de relatieve realiteit.

De betreffende meditatie op gelijkmoedigheid staat in dit artikel.

Ontvang inspiratiemails en blijf op de hoogte van nieuwe retraites en andere evenementen door je hier aan te melden.
Door Gerjan Schoemaker.

Overzicht komende activiteiten